Obszar Parku Narodowego
Paklenica jest pod względem
naukowym i turystycznym
jednym z najatrakcyjnieszych
obszarów w basenie morza
śródziemnego. Monumentalne
wąwozy opasane popielatymi
klifami, szerokie wierzchołki
gór Velebit, stare jodłowe i
bukowe lasy przyciągają
miłośników przyrody,
naukowców oraz wielbicieli
wspinaczki. Zanjduje się tu
najpiękniejszy, największy i
najpopularniejszy teren
wspinaczkowy Chorwacji
oferujący różne stopnie
trudności.
Park Narodowy Paklenica
został założony w 1949 roku,
a cały obszar Velebitu
został wciągnięty na listę
UNESCO jako Rezerwat Biosfery.
Paklenica obejmuje dwa
wąwozy: VELIKA PAKLENICA
(WIELKA PAKLENICA) i MALA
PAKLENICA (MAŁA PAKLENICA).
Velika Paklenica składa się
z dwóch dolin: podłużnej i
poprzecznej (dzielącej
szczyty Debeli Kuk i Anića
Kuk). Wspinaczka dozwolona
jest wyłącznie w tej
drugiej. Dolina ta jest
kredowo-wapienna, dlatego
wykształciło się tu mnóstwo
jaskiń naciekowych, np.
Manita Peć.
Z uwagi na fakt, iż
Paklenica to Park Narodowy
panują tu bardzo surowe
zasady dotyczące ochrony
przyrody. Zakaz wspinania
obowiązuje w całym obszarze
Mala Paklenica. W wąwozie
Velika Paklenica wspinanie
zabronione jest od dolnego
parkingu do górnego parkingu
i poprzez tunele podziemne w
obszrze Debeli Kuk. W
pozostałym obszarze Debeli
Kuk wspinanie jest dozwolone
na drogach nie dłuższych niż
200m. Kolejny zakaz dotyczy
skał Manita peć,a dokładnie
lewej strony wąwozu w
kierunku górnego wąwozu
Velika Paklenica. Dotyczy to
również prawej strony ścian
Jurasova glavica i dalej do
górnej części wąwozu.
Przy wejściu do Parku
pobierana jest opłata. Dla
wspinaczy oferowane są 3 i 5
dniowa karty wstępu (ważne
przez 30 dni). Działania
wspinaczy są nadzorowane
przez tzw. Climbing
supervisors. Kontrolują oni
bezpieczeństwo tras.
Najlepszy czas na wpinaczkę
w Paklenicy jest od kwietnia
do października. W zimie
problem stanowią silne
wiatry, choć niedawno został
udostępniony sektor
Crljenica, który przy
słonecznych dniach może
być użytkowany również zimą.
Wiosną należy się liczyć z
opadami deszczu, ale
wapienie szybko schną. Latem
może być bardzo gorąco, ale
zawsze można znaleść miejsca
ocienione. Na Anića Kuk przez
cały ranek jest cień.
Warto również zwiedzić
mniejszy wąwóz Mala
Paklenica. Ten dziewiczy wąwóz
jest mniej odwiedzany i
przez to bardziej dziki. W
Velika Paklenica warto
natomiast zwiedzić jaskinię
naciekową Manita peć, gdzie
można również zwiedzić
bunkier z czasów Tito i
Jugosławii.
|